(trakcie tworzenia)

Rękopis znaleziony w Saragossie

Historia powstania książki jest dziwna. Życie i śmierć autora również. Sama książka wpisuje się w ten krajobraz idealnie. Była pisana na przełomie XVIII i XIX wieku, przez około 10 lat. Polak piszący po francusku powieść, której akcja rozgrywa się w Hiszpanii. Jako „nieznawca” literatury odnoszę wrażenie, że była to książka w swej formie i treści wręcz przełomowa, wyprzedzająca swą epokę (oświecenie) o kilkadziesiąt lat. Równie dobrze jej autorem mógłby zostać jeden z dzisiejszych pisarzy.

Dla czytelnika bardzo ważna jest styl powieści. „Autor zbudował swoją powieść posługując się kompozycją szkatułkową (ramową). Powieść podzielona jest na 66 dni. Składa się z wielu wątków tworzących różne opowiadania.” (więcej w wikipedii) Jeśli napiszę, że narrator znajduje rękopis, w który kolejny narrator opisuje swoje losy, w których spotyka postaci, którym opowiada swoje dzieciństwo, w którym poznaje historie innych ludzi to wrażenie podobieństwa do rosyjskich matrioszek jest całkiem trafne. Ważne jest by nie gubić wątku. Mając takie postanowienie wróciłem do czytania tej intrygującej powieści.

Główny bohater Alfons van Worden, kapitan gwardii walońskiej, stara się dotrzeć do Madrytu. Po drodze spotyka różnych ludzi: pobożnych chrześcijan i muzułmanów, wyjętych spod prawa, duchy, kabalistów … Aby nie zagubić się w labiryncie opowieści prezentuję poniżej ich mapę, którą starałem się zrobić rzetelnie.